Ο πατέρας ήταν μάγειρας. Πολύ καλός μάλιστα.
Στη γιορτή μου, αντί να αγοράσει μια τούρτα, προτιμούσε να φτιάξει ο ίδιος στο σπίτι το αγαπημένο μου γλυκό. Γαλακτομπούρεκο. Το πιο νόστιμο που έχω φάει.
Δεν ήξερε πολλά γράμματα, ήταν ανορθόγραφος, όμως ξεχείλιζε από παιδεία. Ευγενικός, δίκαιος και τα λόγια του είχαν βαρύτητα. Δεν τον άκουσα ποτέ να βρίζει. Ένιωθε σίγουρος και αυτό μεταφραζόταν από εμάς σε ασφάλεια.
Μας έμαθε να αγωνιζόμαστε, να διεκδικούμε, να ονειρευόμαστε.
Σε τρεις ημέρες συμπληρώνονται 13 ολόκληρα χρόνια από τότε που «έφυγε».
Κι όμως είναι εδώ μαζί μας.
Στη σκέψη μας, στον τρόπο μας, στη στάση μας στα πράγματα. 🥰
Georgopalis Dimitris 